جمعه ۲۶ شهریور ۹۵ ۲۲:۵۱
مدرسه رفتن آمادگي رواني مي خواهد
والدين چگونه مي‌توانند كودكشان را براي ورود به مدرسه آماده كنند؟
خانواده اولين بستر و عامل رشد و پرورش قواي مختلف كودك به حساب مي‌آيد. پدر و مادر با روش‌هاي تربيتي و ارتباطي خود شرايط و مقدمات پرورش استعدادهاي دروني كودك را فراهم مي‌كنند و هرچه خود را بيشتر به توانايي‌ها و مهارت‌هاي لازم براي فرزندپروري تجهيز كرده باشند بهتر و موثرتر از عهده اين امر برخواهند آمد. ورود به مدرسه نيز نه تنها آمادگي كودك، بلكه آمادگي پدر و مادر را نيز طلب مي‌كند؛ يعني والدين آماده قادر به ايجاد آمادگي در كودك هستند.
اين آمادگي‌ها چگونه بايد ايجاد شود؟
آمادگي جدا شدن، چه قبل از مدرسه و چه بعد از مدرسه، بايد بين پدر و مادر و كودك ايجاد شود. يعني پدر و مادر با آموختن مهارت‌هايي به فرزندشان اين اعتماد به نفس را در او ايجاد مي‌كنند كه كودك بتواند ساعاتي دور از والدين باشد و اين تجربه را كسب كند كه عدم حضور يا خروج آنها از خانه براي ساعاتي، نه تنها اتفاقي ايجاد نمي‌كند كه شايد بعد از آن به بهتر شدن روابط ميان آنها نيز منجر بشود. به همين دليل روان‌شناسان توصيه مي‌كنند كه بايد كودك را قبل از سنين ورود به مدرسه در زمان‌هايي كوتاه به مراقب جديد يا مهدكودك بسپاريد يا به بهانه خريد براي مدت كوتاهي بيرون برويد تا كودك تنهايي و جدايي از مادر را تجربه كند. در عين حال، مي‌توانيد از تجربيات خوب زمان تحصيل‌تان براي كودك بگوييد تا از مدرسه تصوير مثبتي در ذهنش بسازد. از طرفي، اجازه دهيد تا كودك شما بداند كه مي‌فهميد چقدر سخت است كه انسان از كسي كه تا اين حد دوستش دارد جدا شود اما زياد با او همدردي و دلسوزي نكنيد.
هنگام ترك كودك، چه؟ رفتارمان در اين شرايط چگونه بايد باشد؟
هنگام ترك كودك بايد او را ببوسيد و نوازش كوتاهي كنيد و با خوشرويي از او خداحافظي كنيد. البته مراسم خداحافظي و ترك كودك را خيلي طولاني نكنيد. بر احساسات دلسوزانه خود غلبه كنيد و چند بار نرويد و برگرديد اما پس از بردن كودك به مهد يا مدرسه مدتي آنجا بمانيد، سپس كودك را با معلم يا دانش‌آموزان تنها بگذاريد و به خانه برگرديد. در عين حال، فراموش نكنيد كه دزدكي و يواشكي ترك كردن كودك بزرگ‌ترين اشتباه است. اگر هم كودك تحت هيچ شرايطي حاضر نشد روز دوم مدرسه برود، براي او فعاليت‌هاي تفريحي و سرگرمي فراهم نكنيد.
چه توصيه‌اي به والدين بچه‌هاي كلاس‌اولي داريد تا كودكشان را از لحاظ رواني براي ورود به مدرسه آماده كنند؟
كودك را از شرايطي كه ايجاد نگراني مي‌كند، دور كنيد و بدانيد كه با برخورد آرام، منطقي و خالي از ترس شما با مدرسه، كودك شما نيز با آرامش بيشتري موقعيت جديد را مي‌پذيرد. در عين حال، يادگيري را امري شيرين و لذت‌بخش نشان دهيد. پدر و مادري كه با فراگرفتن چيزي جديد شاد و خوشحال مي‌شوند و اين شادي را در محيط خانه نشان مي‌دهند در واقع به كودك مي‌آموزند كه يادگيري و كشف همه را خوشحال مي‌كند و اصولا امري جذاب و خوشايند است. كارهاي ساده خانه را انتخاب كرده و انجام آن را به عهده كودك بگذاريد و موقعيتي فراهم كنيد تا كودك بتواند با موفقيت آن كار را به سرانجام برساند. اين كار علاوه بر ايجاد حس مسووليت، اعتماد به نفس و انگيزه كودك را براي پيگيري و انجام كارهايي كه به عهده او گذاشته مي‌شود بالا مي‌برد. توجه داشته باشيد كه براي ايجاد عادت مطالعه در كودك هيچ چيزي موثرتر از وجود پدر و مادري نيست كه در حضور و همراه با كودك مطالعه مي‌كنند و مطالعه را امري لذت‌بخش نشان مي‌دهند. با كودكان‌تان صحبت كنيد و به صحبت‌هاي آنها گوش دهيد. براي كودك قصه بخوانيد و در مورد آن به گفت‌وگوي دوطرفه بنشينيد. با اين كار مهارت كودكتان را در نشستن، گوش دادن، صحبت كردن و دقت و تمركز افزايش مي‌دهيد.
اگر پس از گذشت 2 هفته كودك هنوز آرام نگرفته است و مشكلات هنگام جدايي ادامه دارد يا صبح‌ها قبل از جداشدن از مادر و رفتن به مهدكودك يا مدرسه ناراحتي‌هاي جسمي مكرر مانند سردرد، دل‌درد، سرگيجه، حالت تهوع، استفراغ، تپش قلب و... دارد، حتما بايد مشاوره تخصصي‌تر دريافت كند؛ چرا كه اضطراب جدايي به سال‌هاي ابتدايي مدرسه كشيده شده و با فعاليت‌هاي متناسب رشدي و سني كودك تداخل مي‌كند. البته همان‌طور كه گفتم اكثر كودكان تنها پس از گذشت چند روز از آغاز مدرسه با محيط جديد آشنا مي‌شوند و مشكلي نخواهند داشت.
حرف آخر
فراموش نكنيد كه اضافه شدن فعاليت‌هاي مدرسه نبايد به حذف ديگر نيازهاي كودك مثل بازي، گردش يا تماشاي تلويزيون منجر شود؛ بلكه انجام تكاليف مدرسه بايد در كنار ساير نيازها و علايق كودك برنامه‌ريزي شود و اين برنامه را شرايط و وضعيت داخل خانواده شما مشخص مي‌كند و هيچ برنامه ثابت و قطعي در اين مورد وجود ندارد. به فرزندتان اطمينان دهيد كه در زمان‌هايي كه او در خانه نيست اتفاق خاص و جذابي در خانه نمي‌افتد. در اين صورت فرزندتان با خيال راحت‌تر ساعت‌هاي حضور در مدرسه را مي‌پذيرد. در كنار همه اين نكات، روز اول مدرسه را به روزي خاص براي او تبديل كنيد. برنامه‌هايي ترتيب دهيد كه كودك به آن علاقه ويژه‌اي دارد يا كار جذابي كه تا به حال انجام نداده است، برايش برنامه‌ريزي كنيد. داشتن خاطره خوش از رفتن به مدرسه مهم‌ترين تجربه‌اي است كه بايد به دنبال ايجاد آن باشيد.
منبع:www.salamat.com
خانواده اولين بستر و عامل رشد و پرورش قواي مختلف كودك به حساب مي‌آيد. پدر و مادر با روش‌هاي تربيتي و ارتباطي خود شرايط و مقدمات پرورش استعدادهاي دروني كودك را فراهم مي‌كنند و هرچه خود را بيشتر به توانايي‌ها و مهارت‌هاي لازم براي فرزندپروري تجهيز كرده باشند بهتر و موثرتر از عهده اين امر برخواهند آمد. ورود به مدرسه نيز نه تنها آمادگي كودك، بلكه آمادگي پدر و مادر را نيز طلب مي‌كند؛ يعني والدين آماده قادر به ايجاد آمادگي در كودك هستند.
اين آمادگي‌ها چگونه بايد ايجاد شود؟
آمادگي جدا شدن، چه قبل از مدرسه و چه بعد از مدرسه، بايد بين پدر و مادر و كودك ايجاد شود. يعني پدر و مادر با آموختن مهارت‌هايي به فرزندشان اين اعتماد به نفس را در او ايجاد مي‌كنند كه كودك بتواند ساعاتي دور از والدين باشد و اين تجربه را كسب كند كه عدم حضور يا خروج آنها از خانه براي ساعاتي، نه تنها اتفاقي ايجاد نمي‌كند كه شايد بعد از آن به بهتر شدن روابط ميان آنها نيز منجر بشود. به همين دليل روان‌شناسان توصيه مي‌كنند كه بايد كودك را قبل از سنين ورود به مدرسه در زمان‌هايي كوتاه به مراقب جديد يا مهدكودك بسپاريد يا به بهانه خريد براي مدت كوتاهي بيرون برويد تا كودك تنهايي و جدايي از مادر را تجربه كند. در عين حال، مي‌توانيد از تجربيات خوب زمان تحصيل‌تان براي كودك بگوييد تا از مدرسه تصوير مثبتي در ذهنش بسازد. از طرفي، اجازه دهيد تا كودك شما بداند كه مي‌فهميد چقدر سخت است كه انسان از كسي كه تا اين حد دوستش دارد جدا شود اما زياد با او همدردي و دلسوزي نكنيد.
هنگام ترك كودك، چه؟ رفتارمان در اين شرايط چگونه بايد باشد؟
هنگام ترك كودك بايد او را ببوسيد و نوازش كوتاهي كنيد و با خوشرويي از او خداحافظي كنيد. البته مراسم خداحافظي و ترك كودك را خيلي طولاني نكنيد. بر احساسات دلسوزانه خود غلبه كنيد و چند بار نرويد و برگرديد اما پس از بردن كودك به مهد يا مدرسه مدتي آنجا بمانيد، سپس كودك را با معلم يا دانش‌آموزان تنها بگذاريد و به خانه برگرديد. در عين حال، فراموش نكنيد كه دزدكي و يواشكي ترك كردن كودك بزرگ‌ترين اشتباه است. اگر هم كودك تحت هيچ شرايطي حاضر نشد روز دوم مدرسه برود، براي او فعاليت‌هاي تفريحي و سرگرمي فراهم نكنيد.
چه توصيه‌اي به والدين بچه‌هاي كلاس‌اولي داريد تا كودكشان را از لحاظ رواني براي ورود به مدرسه آماده كنند؟
كودك را از شرايطي كه ايجاد نگراني مي‌كند، دور كنيد و بدانيد كه با برخورد آرام، منطقي و خالي از ترس شما با مدرسه، كودك شما نيز با آرامش بيشتري موقعيت جديد را مي‌پذيرد. در عين حال، يادگيري را امري شيرين و لذت‌بخش نشان دهيد. پدر و مادري كه با فراگرفتن چيزي جديد شاد و خوشحال مي‌شوند و اين شادي را در محيط خانه نشان مي‌دهند در واقع به كودك مي‌آموزند كه يادگيري و كشف همه را خوشحال مي‌كند و اصولا امري جذاب و خوشايند است. كارهاي ساده خانه را انتخاب كرده و انجام آن را به عهده كودك بگذاريد و موقعيتي فراهم كنيد تا كودك بتواند با موفقيت آن كار را به سرانجام برساند. اين كار علاوه بر ايجاد حس مسووليت، اعتماد به نفس و انگيزه كودك را براي پيگيري و انجام كارهايي كه به عهده او گذاشته مي‌شود بالا مي‌برد. توجه داشته باشيد كه براي ايجاد عادت مطالعه در كودك هيچ چيزي موثرتر از وجود پدر و مادري نيست كه در حضور و همراه با كودك مطالعه مي‌كنند و مطالعه را امري لذت‌بخش نشان مي‌دهند. با كودكان‌تان صحبت كنيد و به صحبت‌هاي آنها گوش دهيد. براي كودك قصه بخوانيد و در مورد آن به گفت‌وگوي دوطرفه بنشينيد. با اين كار مهارت كودكتان را در نشستن، گوش دادن، صحبت كردن و دقت و تمركز افزايش مي‌دهيد.
حالا اگر همه اين كارها را انجام داديم و باز هم كودكمان رغبتي براي رفتن به مدرسه پيدا نكرد، چه؟
اگر پس از گذشت 2 هفته كودك هنوز آرام نگرفته است و مشكلات هنگام جدايي ادامه دارد يا صبح‌ها قبل از جداشدن از مادر و رفتن به مهدكودك يا مدرسه ناراحتي‌هاي جسمي مكرر مانند سردرد، دل‌درد، سرگيجه، حالت تهوع، استفراغ، تپش قلب و... دارد، حتما بايد مشاوره تخصصي‌تر دريافت كند؛ چرا كه اضطراب جدايي به سال‌هاي ابتدايي مدرسه كشيده شده و با فعاليت‌هاي متناسب رشدي و سني كودك تداخل مي‌كند. البته همان‌طور كه گفتم اكثر كودكان تنها پس از گذشت چند روز از آغاز مدرسه با محيط جديد آشنا مي‌شوند و مشكلي نخواهند داشت.
حرف آخر
فراموش نكنيد كه اضافه شدن فعاليت‌هاي مدرسه نبايد به حذف ديگر نيازهاي كودك مثل بازي، گردش يا تماشاي تلويزيون منجر شود؛ بلكه انجام تكاليف مدرسه بايد در كنار ساير نيازها و علايق كودك برنامه‌ريزي شود و اين برنامه را شرايط و وضعيت داخل خانواده شما مشخص مي‌كند و هيچ برنامه ثابت و قطعي در اين مورد وجود ندارد. به فرزندتان اطمينان دهيد كه در زمان‌هايي كه او در خانه نيست اتفاق خاص و جذابي در خانه نمي‌افتد. در اين صورت فرزندتان با خيال راحت‌تر ساعت‌هاي حضور در مدرسه را مي‌پذيرد. در كنار همه اين نكات، روز اول مدرسه را به روزي خاص براي او تبديل كنيد. برنامه‌هايي ترتيب دهيد كه كودك به آن علاقه ويژه‌اي دارد يا كار جذابي كه تا به حال انجام نداده است، برايش برنامه‌ريزي كنيد. داشتن خاطره خوش از رفتن به مدرسه مهم‌ترين تجربه‌اي است كه بايد به دنبال ايجاد آن باشيد.
منبع:www.salamat.com
- ۵۰۹ بازديد
- ۰ نظر